Noc

[moszhenryk]

Dziwna opowieść w dźwięku zanurzona, tak można najkrócej o tym obrazie powiedzieć. Ten film trzeba przeżywać, a nie tylko oglądać.

[Maja]

Nie, nie, nie. No, nie! Cierpliwość straciłam po dwudziestu minutach. I nie będę twierdzić, że film intrygujący tylko dlatego, że dziwaczny. Przez te dwadzieścia minut miałam poczucie, że bohaterowie ocierają się o nekrofilię, ubieranie przez nich ubrań zmarłego graniczyło z perwersją odziewania się w jego skórę. Może kiedyś, gdy "dorosnę", albo ulegnę presjii intelektualnych ochów i achów odważe się obejrzeć ten film do końca, ale dziś mówię zdecydowanie "Nie".

[Mrozikos667]

Nie będę pisał dwa razy tego samego, więc powiem tylko krótkie "wyśmienity, wraz z "Lewiatanem" i "Błyskawicą" najlepszy film konkursu". Szczegóły tu: https://forum.mlodehoryzonty.pl/viewtopi ... 115&t=3141

[d4b0]

Ciekaw pomysł formalny. Niestety zamiast organicznego dźwięku (o którym reżyser mówił po projekcji) była płaska breja rodem z tanich kaset z okresu szczytu popularności muzyki industrialnej. Do tego słabej jakości zdjęcia, nijakie aktorstwo i za dużo oczywistości w samej historii. Gdzieś czytałem, że ten film powinno się słuchać na słuchawkach - może to by pomogło, gdyż dźwięk jest podobno bardzo ważny w tym filmie. W kinie wyszedł z tego toporny film, tanie muzyczne efekciarstwo. Na podobnych pomysłach opierają się "Berberian Sound Studio" i "Lwy", jednak o niebo lepiej i ciekawiej wykonane. A "Lewiatan" to lata świetlne odległości jeśli chodzi o wyobraźnię dźwiękową.

[Tablis]

Ciśnie się na usta - teledysk. Był pomysł na dźwięk, obraz dodano potem. Główną myślą jest teoretycznie oddanie okresu żałoby, ale przez dużą część seansu nie widać tego zupełnie. Wszyscy snują się po okolicy, co mogłoby uzupełniać obraz żegnania przyjaciela, ale samo w sobie wiele nie stanowi. Może gdyby aktorstwo było lepsze - to chodzące deski. Wciśnięte na siłę sceny kopulacyjne też nie wywarły na mnie dobrego wrażenia. Rozpaczliwe czepianie się życia? Ta, jasne.

Dźwięk (ambientalne odgłosy) sam w sobie robi pozytywne wrażenie - jest klimatycznie. Szkoda, że Miguel niewiele w sumie sensownego mówi, a godne zapamiętania fragmenty pojawiają się tylko na początku i na końcu. Brakuje mi tutaj jakiejkolwiek historii, niechęć obecnych do mówienia czegokolwiek o zmarłym jest nienaturalna. Mamy obserwować smutek obecnych (co niezbyt wychodzi ze względu na aktorstwo), nie wiedząc nic o jego przedmiocie. Licha koncepcja.

[Mrozikos667]

Niestety zamiast organicznego dźwięku (o którym reżyser mówił po projekcji) była płaska breja rodem z tanich kaset z okresu szczytu popularności muzyki industrialnej. Do tego słabej jakości zdjęcia

Hm, ciekawe - oglądałem ten film przed festiwalem, w ramach forumowego Klubu Krytyków, i dostaliśmy płytkę z filmem w bardzo przyzwoitej jakości, zarówno jeśli chodzi o zdjęcia, jak i o dźwięk (oglądałem z użyciem słuchawek i wszystko grało pięknie).