Płynące wieżowce

[moszhenryk]

Film przełamujący pewne tabu mówienia o odmieńcach w naszym kraju i wprowadzający pewne novum, mam nadzieję, że niezbyt trwale, dlatego że ten temat powinien zostać w niszy, a nie być reklamowany i promowany. Sam film zrealizowany sprawnie, z dobrym (kilka wyjątków) dźwiękiem i rolami głównie żeńskimi, drugoplanowymi. Co do reżyserii, to pozostawia dużo do życzenia.

[aszeffel]

Dlaczego, dlaczego on mi to robi?! dlaczego w konkursie? to jest polskie kino, a obiecałam sobie, że polskiego oglądać nie będę...

Film -im dłużej o nim myślę, tym gorsze mam o nim zdanie- intelektualnie osiadł na mieliźnie polskiego serialu (tylko zdjęcia bardziej estetyczne). Opowiada historię, jaką znamy zewsząd i od dawna, po co więc został nakręcony, dla kogo? Chyba dla gospodyń wiejskich (z całym szacunkiem być może właśnie tak jest, żeby społeczeństwo jakoś oswoić z problemem). Reżyser twierdzi, że dla emocji, to taka szczera historia o ludziach, żeby pomyśleć - a jakby mnie to spotkało, to co bym zrobił? Typowa serialowa konfekcja. W dodatku - anachronizm. Wasilewski nie zrobił najmniejszego kroku do przodu w dyskusji o kinie, o homoseksualizmie w kinie, o przekraczaniu jakichkolwiek granic nie wspominając. Gej znowu został ofiarą. Jak w amerykańskim kinie gatunków, gdzie przez cały seans fascynujemy się złym, mrocznym światem noir, a potem w finale reprezentujący go bohaterowie umierają, bo muszą zostać symbolicznie ukarani za swoje zbrodnie. Reżyser twierdzi, że ma prawo uśmiercić swojego bohatera, ale jeżeli nie ma świadomości, co ta śmierć za sobą niesie, może powinien zająć się czymś innym.

[moszhenryk]

Hehe, dobre. Na filmwebie jest ciekawa dyskusja. Ja się wahałem, ale dałem ostatecznie 4. Dobrze, że w dyskusji pojawił się choć jeden głos, który próbował wytykać błędy reżysera, które były niestety, ale młody jeszcze jest. Na błędach się uczy;)

[okon]

Filmu nie widziałem, ale gdy czytam, że "temat" nie powinien być reklamowany i promowany, to mam nadzieję, że takich filmów będzie powstawać coraz więcej.

[Mrozikos667]

No tak - film zły nie jest, podobało mi się chociażby wykorzystanie ekstrawertycznej, dudniącej muzyki, która zazwyczaj bywa nieznośnie melodramatyczna, a tutaj jakoś tak przewrotnie pasuje. Przy tym błędy reżysera-szczyla (jako bardzo dorosła osoba mogę tak mówić) są ewidentne - oczywistości oczywistościami, ale scen kończących się melodramatycznym "Uważaj" albo "Nie!" nie zdzierżę. Są też sceny bardzo dobre (obie z colą na przykład), więc generalnie film złożono z rzeczy fajnych i bardzo niefajnych.

A propos geja zostającego ofiarą - może ja coś zmyślam, ale czy ten, który go katuje, sam nie jest gejem? Bo jest to ten sam, który został pobity przez głównego bohatera po tym, jak zwyzywał go od "pedałów", a skąd miałby wiedzieć, że bohater jest gejem, jeśli nie byłby z nim wcześniej w basenowej toalecie?

[aszeffel]

Mroziku, zmyśliłeś, to by była dla Wasilewskiego zbyt skomplikowana zależność, to nie jest facet z toalety

[moszhenryk]

dla Wasilewskiego zbyt skomplikowana zależność

Dobre:) A Mrozik nie oglądał uważnie, bo wiadomo kto kogo obił i dlaczego.

[Mrozikos667]

To może powiesz?

[barabanczik]

Po wczorajszym seansie byłem przerażony, że ludziom się podobało. Temat na dobry film a wyszedł z tego bzdet z dialogami pożal się Boże i płycizną aktorską. Klisza na kliszy, słabo zagrane role pierwszoplanowe, drugoplanowe robiły co mogły, ale co można zrobić z tekstem "matka: co się dzieje? chłopak: nic"?
A na spotkaniu po filmie wszyscy pod sztandarem "nasz polski Dolan". Ten film to moje największe rozczarowanie w tym roku i nie mogę zrozumieć jak mógł dostać nagrodę w Karlowych.

A jeszcze bardziej nie mogę zrozumieć co ten film robi w konkursie głównym? Panie Romanie - może Pan powiedzieć gdzie dopatrzył się Pan w tym kawałka dobrego kina?

[liverpoolski]

W jednym z wywiadów reżyser tego filmu przekonywał, że będzie to kino pozbawione stereotypowego podejścia do tematu homoseksualizmu. Pomyślałem więc, że może w końcu jakiś dobry film tematyczny na miarę "Weekendu", ale zamiast tego otrzymałem bardzo stereotypową fabułę i postaci głównych bohaterów płaskie jak deska do prasowania. Wprawdzie kobiece charaktery były bardziej rozbudowane i o niebo lepiej zagrane, kilka całkiem fajnych scen i pomysłów jak "milcząca kolacja" czy "nauka japońskiego", ale w całości wyszedł banalny film o nieszczęśliwej miłości i cierpieniu. Jeszcze miałem nadzieję na pomysłowe zakończenie, lekkie odbicie się, które chociaż częściowo uratowałoby ten film, ale niestety przedostatnia scena (w garażu) zabiła film do reszty. Film przeraźliwie słaby i kompletnie nienowohoryzontowy. Nie rozumiem, dlaczego pojawił się w konkursie. Niestety znowu wyszło toporne polskie kino.

[Melomanka]

Na filmwebie jest ciekawa dyskusja.

Eee, masz na myśli standardowe "- Znowu to pedalstwo promują! - A ty jesteś zacofanym katolem!", czy też przeoczyłam jakąś odmianę w filmwebowej tradycji?

[kw86]

Filmu nie widziałem, ale gdy czytam, że "temat" nie powinien być reklamowany i promowany, to mam nadzieję, że takich filmów będzie powstawać coraz więcej.

Podpisuję się obiema rękami, dość przerażony pierwszym wpisem w dyskusji.

[ayya]

Ja się obiema rękami podpisuję pod tym, co Agnieszka napisała. Momentami byłam zażenowana tym, co oglądam. Naprawdę chciałabym usłyszeć, jakie to nowohoryzontowe walory ma ten film, które sprawiły, że znalazł się w konkursie. Śmiem nawet zaryzykować stwierdzenie, że niektóre odcinki Barw Szczęścia mają bardziej wyrafinowany scenariusz niż film T. Wasilewskiego.

[hermanstopek]

kilka całkiem fajnych scen i pomysłów jak [....]"nauka japońskiego"

Ok, za pierwszym razem żart działa, ale żeby powtarzać go chyba jeszcze dwukrotnie to lekka przesada.

[liverpoolski]

kilka całkiem fajnych scen i pomysłów jak [....]"nauka japońskiego"

Ok, za pierwszym razem żart działa, ale żeby powtarzać go chyba jeszcze dwukrotnie to lekka przesada.

Masz rację. No właśnie w tym problem, że fajne pomysły są tu przedobrzane i to kilkukrotnie. Tak było z "nauką japońskiego", ale podobnie było z pomysłem "nagłej zmiany tematu rozmowy" - wyznanie przy rodzinnym stole, gdy matka zmienia temat rozmowy, wywołało mój uśmiech, ale jak ten sam zabieg został powtórzony w scenie, gdy Sylwia z koleżanką czekają na stacji metra to aż mnie zamurowało. Jak można stosować takie same rozwiązania??? Przecież to ledwo przeszłoby w konwencji kabaretu, ale w filmie, który rzekomo ma być nowohoryzontowy? Dla mnie ewidentny jest brak pomysłu na ten film. Kilka sztuczek kilkukrotnie powtarzanych o tym dobitnie świadczą.

[uszaty fotel]

Reżyser wyraźnie aspiruje do miana polskiego Xaviera Dolana. Niestety - zabiera się do tego w najgorszy sposób z możliwych, czyli uderzając w emfazę i nadwrażliwość, za cenę skupienia na przemyślanej i oryginalnej narracji. Straszny jest scenariusz tego filmu. Postaci są antypatyczne, płaskie, pozbawione cech, które pozwalają nawiązać z nimi jakikolwiek kontakt emocjonalny. Dialogi, na jakich opierają się relacje między postaciami można napisać w 10 minut przy pomocy cleverbot.com. Zakończenie zalewa w dodatku tę skromną historię betonem patosu (nieuprawionym!). Efekt jest marny, w czym nie pomagają aktorzy - sztuczny i pozbawiony ekspresji Mateusz Banasiuk (w głównej roli) oraz Katarzyna Herman (w roli Danuty Stenki w roli matki). Podobały mi się za to trzy rzeczy: zdjęcia (na poziomie konfekcyjnym, ale wciąż), bezczelność reżysera oraz śmiałość scen erotycznych, za sprawą których może dokona się coś pozytywnego, jeżeli chodzi o wrażliwość filmowców i widzów we współczesnym polskim kinie.

[hix]

Bardzo podoba mi się zdjęcie reżysera Wasilewskiego z festiwalu, rzecz jasna to w koronie. Istny król gołębi ... z piórkiem. Trafne ujęcie. :) Zamiast poważnej metafory jaką stara się wyrazić poprzez "głębokie" spojrzenie wyszła delikatna farsa.

[aszeffel]

Reżyser wyraźnie aspiruje do miana polskiego Xaviera Dolana.

chyba okularami... Sam podczas spotkania z publicznością powiedział, że nie aspiruje, więc proszę mu tego na siłę nie wciskać.

[offelia]

Nie spodziewałam się niczego wyjątkowego po tym filmie. Od razu uznałam, że nie idę na niego na festiwalu. Niestety nie pomyliłam się, jak czytam w dyskusji, a szkoda.

[wks]

Obejrzałem właśnie ten film w Gdyni. Niestety, spełniły się moje obawy, które pojawiły się po wypowiedziach Agnieszki. W mojej opinii temat filmu został potraktowany dość banalnie. Może chodziło o pokazanie banału sytuacji protagonistów, ale raczej to nie wyszło. Zabrakło przede wszystkim chemii między nimi - pojawia się ona dopiero gdzieś w okolicy sceny seksu między Kubą i Michałem, ale dość szybko blaknie - nie przekonuje mnie do końca. Ostatecznie filmów o rodzącym się uczuciu między dwoma chłopakami było już wiele. Nie zgadzam się jednak z Agnieszką odnośnie zakończenia - dla mnie wnosi ono więcej, niż wiele innych scen. Moją uwagę zwróciły zdjęcia Sylwii na tle tapety z motylami przypomniały słowa piosenki "Amazonek" - o fascynacji chłopakiem będącym jak motyl, którego nie można przywiązać do kwiatu.

[aszeffel]

polecam tekst Żurawieckiego:
http://www.alekinoplus.pl/aleblog-odwag ... dziwy_1366