Kuszenie świętego Tonu

[waszkas]

Nagrody, świetny zwiastun i dobre recenzje dawały nadzieję na coś więcej. Niestety, film okazał się wielkim rozczarowaniem. Formą przypominał mi nieco Cynobrowe dusze, które równieź nie przypadły mi do gustu. Pierwszy film konkursowy - pierwsze rozczarowanie festiwalu.

[aszeffel]

a mnie się podobał, pierwsza scena z konduktem pogrzebowym genialna, Taavi Eelmaa - fantastyczny w Jesiennym balu - tu przechodzi samego siebie, i ta jego fryzura! prochowiec ala Tati i ciągle zdziwione oczy, i ta walka nie wiadomo z czym, z jakimiś wiatrakami, i te kontrasty, wariactwo mnie przekonujące

[michuk]

Uwielbiam takie kino - wyszukana forma (muzyka - tak genialnie dobrana do obrazu, zdjęcia - absolutnie zjawiskowe!) i nieoczywista, skłaniająca do myślenia treść. A do tego dużo absurdalnego humoru, pochodzącego pod surrealizm. Czułem tu ducha Pieśni z drugiego piętra, ale też pojedyncze sceny kojarzyły mi się naszym Zmruż oczy (taniec na wsi) czy Bergmanem (klasztor, rozmowy o bogu). Boje się, że może to być najlepszy film Nowych Horyzontów...

Aktualizacja: Recenzja "Kuszenia..." autorstwa kw86.

[MK]

podobalo mi sie pierwsze 30-45 minut, potem bylo cienko. Scena w klubie wydaje sie sciagnieta zywcem z Mulholland Drive, lepiej sie to oglada kiedy rezyser nie udaje innych twórców.
Poczatkowa scena pogrzebu jest po prostu genialna, surrealizm najwyzszej proby. Bardzo mi sie podobal tez dom glównego bohatera, ultra-nowoczesna willa stojaca w blocie na haldach, w bliskim sasiedztwie rozwalajacej sie chalupy. Zastanawiam sie czy to autentyczna lokalizacja, czy tylko dekoracja. Swietna jest scena z kloszardem zagladajacym przez szybke. Ogolnie, jest duzo fajnych pomyslów, ale jakos nie skladaja sie na spójna calosc , to wlasciwie sa skecze, jedne lepsze drugie gorsze. Ale idzcie koniecznie zobaczyc pogrzeb

[AK]

Reżyser ewidentnie ma talent. Widać to po wielu pojedynczych scenach, ujęciach, kadrach. Chętnie zobaczyłbym inne jego filmy, które byłyby oparte na bardziej zwartej koncepcji. Tutaj film niestety pod koniec zaczyna się "rozpadać", nie trzyma nawet ustalonej przez siebie konwencji prowadzenia akcji. Rozumiem, że miało być "coraz gorzej", ale poza tym nie bardzo wiadomo co prowadzi nas do finału. Chociaż i tak do końca mi się podobał i ogólnie oceniam wysoko.

[miecznik]

Twórca żongluje cytatami przez cały czas. Nic dziwnego, że scena klubie przypomina lynchowskie "Mulholand Drive". Ale mamy tu tego więcej - "Wyjście robotników z fabryki" braci Lumiere czy "Teksańską Masakrę Piłą Tarczową". Początek filmu zgodnie z zapowiedziami zapowiadał czarną komedię w stylu braci Coen. Ale jednak zgodnie z cytatem "Boskiej komedii" z każdą częścią wkraczaliśmy w kolejny piekielny krąg, by na końcu znaleźć się na samym dnie.

[cze67]

Zgadzam się z MK: na początku miałem wrażenie, że oglądam ciąg mniej lub bardziej śmiesznych skeczy. A potem zdało mi się, że kabaret się skończył, a zaczął wydumany bełkot.

[doktor pueblo]

Przyłączam się do większości głosów. Zbiór świetnych scen, ale nie układających się w równie świetną całość. Jaki był w tym większy sens? Michuk - jeśli wiesz, to napisz, może to jeszcze przemyślę.

[Mrozikos667]

Taa, na początku starał się wywrzeć wrażenie, że będzie dobrą czarną komedią (co zresztą mu się udawało, pierwsze kilkadziesiąt minut świetne!), potem sam sobie zaprzeczył wykorzystując zupełnie nową konwencję. Niestety, w dużej mierze sprowadziło się to do kopiowania Lyncha, a że tego pana nie lubię, to dla i dla mnie właśnie wtedy zaczął się ostry zjazd w dół. Rozumiem, że twórca chciał za wszelką cenę "uświadomić" swojego bohatera, wyrwać go z monotonnej, zaledwie fizjologicznej egzystencji, ale nie może się to sprowadzać do mnożenia niemających własnego sensu scenek. Jakaś myśl przewodnia w tym wszystkim więc jest, ale z uzasadnieniem obecności poszczególnych scen w tym misz-maszu mam już poważny problem.

Tak więc zgadzam się z MK - początek przedni, później coraz gorzej.

[chinaski]

Ja Lyncha bardzo cenię, ale właśnie z powodu podrabiania tamtej stylistyki "tonu" nie wyrabia. Zaczęło się świetnie, jak u Anderssona, i w tym świetle powinno to trwać do końca. Niestety, reżyser chyba zdecydował się na zazwyczaj zgubną metodę pomieszania konwencji..Tak to widzę..

[aszeffel]

to ciekawe, bo reżyser umieścił na koniec podziękowania dla Bunuela i Pasoliniego, o Lynchu nie było mowy, nieładnie

[MK]

bo to pewnie Lynch od niego sciagal!

[aszeffel]

L ściągał od B i P

[doktor pueblo]

A podziękowania dla Tobe'go Hoppera za "Teksańską masakrę piłą mechaniczną" były?

[chinaski]

No właśnie, chyba też zapomniał;-)

[kantalo]

moim zdaniem to wcale nie jest komedia, śmieszność stanowi tylko świetny kontrast dla poważnych pytań i wątpliwości. Film porusza w genialnie intuicyjny sposób - obrazem - wiele ważnych tematów a muzyka i w ogóle dźwięk, znakomicie uzupełniają obraz.
Dla mnie, obok 'Kosmosu', to na razie najciekawszy film festiwalu, ale zobaczę tylko jakieś 7% całości...
'Anioły są wśród nas, poznać je można po nieskończonej bezbronności..."

[aszeffel]

ale jak dziś zobaczyłam "Rozpacz" Fassbindera, to pomyślałam, że jednak Veiko przeszarżował, a w "Rozpaczy" te proporcje idealne... szaleństwa i ... szaleństwa

[poughkeepsie]

pierwsza połowa zapowiadała się bardzo dobrze, ale niestety druga pogrzebała wszelkie nadzieje. Albo się jest Lynchem albo nie, podrabianie to kiepski pomysł.

[jaMci]

czy ktoś wie co to za muzyka, która była użyta w filmie?!

[Thane]

Im dalej tym gorzej, dobrze, że ten film miał tylko 6 aktów. Początek mi się podobał, później było już gorzej. Największy pozytyw tego seansu był taki, że poznałem po nim Eliskę i Cze (a w zasadzie to oni poznali mnie ).