Lęk wysokości, reż. Bartosz Konopka

[auteczko]

Wbrew temu, co powiedzieli obecni na projekcji twórcy filmu, w świetnym "Króliku po berlińsku" można odnaleźć więcej prawdziwych i nie tak nachalnie podanych emocji. Postacią szczególnie drażniącą jest żona głównego bohatera Ewa, której rola sprowadza się siedzenia w domu w kapciach i piżamie w oczekiwaniu na powrót męża, no i oczywiście urodzenia dziecka, jako antidotum na smutki.

[Mrozikos667]

Mnie najbardziej przeszkadzała pewna jednowymiarowość postaci Dorocińskiego, ta jej wyuczona grzeczność nie pozwoliła na wydobycie wad, a jej problemy wynikały z wpływu otoczenia, nie miała takich "swoich", wewnętrznych. Szkoda też, że bardzo przewidywalny, nakręcony jak według podręcznika. Niemniej jednak niewątpliwie dobry, momentami wzruszający, choć niewiele więcej jak dla mnie.

[ayya]

Tradycyjnie należy powiedzieć, że jak na polskie kino był to film bardzo dobry, w skali wszech świata już oczywiście mniej. Natomiast duet aktorów zagrał moim zdaniem świetnie, tzn. akurat Dorociński jak dla mnie ze względu na swój specyficzny styl zazwyczaj tworzy postacie monotonne dramatycznie i tak samo było tutaj. Generalnie widać, że dla filmu przewidziane było inne zakończenie i to, które jest finalnie wygląda jak skrótowy substytut tamtego pierwotnego. Jednakowoż jest to na razie jeden z moich ulubionych filmów festiwalu.