Nie przejmuj się

[rapityn]

Być może nie potrafię szukać na forum, być może jestem informatycznym ignorantem i nie potrafię znaleźć rozpoczętego wątku o wrażeniach z filmu "Nie przejmuj się", ale chciałbym podzielić się z Wami wrażeniami po obejrzeniu tego filmu i tym samy zacząłem nowy wątek.

Początkowo przeszkadzał mi lekko "miałki" włoski język. Drażnił moje uszy półgłos wypowiedzi aktorów. Nie wspomnę zewnętrznych (najbliższych mi) odgłosów realnego świata wydawanych przez siedzącą tuż obok wiekową matronę. Pokrzykiwała ona do niewidzialnego towarzysza: Janek!!! Czego tutaj szukasz!!! Janek odejdź!!! Jej Janka tam nie było, albo siedział zawstydzony i nie ważył się oddychać. Jednak wystarczyła chwila i wszystko znikło. Zostałem ja, film i tysiąc Wrocławian. Film, który równie trudno opisać jak V Symfonię Beethovena. Opisywać kadry - nuty? Opisywać sceny - partie skrzypiec? Opisywać całość? Nie jestem w stanie opisać całości w taki sposób, aby oddać klimat filmu i nie wspomnieć o wpływających na całość elementach. Po zakończeniu spektaklu publiczność biła brawo. Odnoszę wrażenie, że nie biła brawa dla twórców tego dzieła. Biła brawo, gdyż poczuła to co ja. Każdy powinien robić to co potrafi najlepiej, a akceptacja najbliższych uniesie go na dłoniach publiczności ponad znużeniem i zniechęceniem.

Czuliście podobnie?

[Agathka]

Świetny komentarz i świetny film. Optymizm pomimo życiowych doświadczeń i apel, żeby iść swoją drogą bez względu na wszystko. Oczywiście, iść z bliskimi...

[funnylittlefrog]

jeden z moich ulubionych filmów festiwalu. niby nic szczególnego, normalny film, bez jakiejś ideologii. ale jakoś tak porusza i sprawia, że wychodzi się z pokazu z uśmiechem.