Wujek Boonmee... przedpremierowo

8 gru 10, 15:45

nie mogę znaleźć anonsu okona, żeby się podczepić, zazdroszczę Warszawce przedpremierowych pokazów "Wujka Boonmee, który potrafi przywołać swoje poprzednie wcielenia" i oczywiście proszę o komentarze po (14 - 16 grudnia w Muranowie) i jeszcze znalazłam duży materiał o Apichatpongu Weerasethakulu do poczytania

http://www.film.org.pl/prace/weerasethakul.html

o filmie i projekcjach tu:
http://www.manana.pl/text.php?id=26747&lang=pl

wybieracie się?

8 gru 10, 21:24

aszeffel napisał(a):nie mogę znaleźć anonsu okona (...)

http://forum.mlodehoryzonty.pl/viewtopic.php?t=2452

12 gru 10, 11:01

Na pewnym bardzo popularnym portalu społecznościowym :roll:

można przeczytać, że przedpremierowe pokazy odbędą się także w innych miastach.

12 gru 10, 13:33

Querelle napisał(a):Na pewnym bardzo popularnym portalu społecznościowym można przeczytać, że przedpremierowe pokazy odbędą się także w innych miastach.

gdzie??

12 gru 10, 19:15

Pewnie we wszystkich poza Wrocławiem, bo Odra Wujaszka to może i zagra, ale nie przedpremierowo, tylko pół roku po premierze. W najlepszym razie.

13 gru 10, 0:45

Pytałem tylko o Katowice i Kraków...

16 gru 10, 7:20

I co i co???
(Mrozikos, skróć czas oczekiwania na przemyślenia)

16 gru 10, 20:27

Też ciekaw opinii.

Na stronie katowickiego kina Światowid widnieje informacja, że "Wujaszek..." będzie grany w lutym.

18 gru 10, 22:04

do aszeffel Wesolych Swiat i rokendrolowego
Nowego Roku

19 gru 10, 12:59

dzięki

wzajemnie, ale dlaczego nie ma w prezencie relacji z "Wujka..."?!

19 gru 10, 17:50

Od razu przyznam się, że był to mój pierwszy kontakt z kinem Apichatponga, ale i dodam, że chcę więcej. Natychmiast.

Film jest niesamowicie hermetyczny, prawdopodobnie trzeba być Tajem, albo co najmniej buddystą, by odczytać wszystkie drobne znaczenia i symbole w nim zawarte. Oczywiście wiele było jak najbardziej zrozumiałych i ostatecznie tylko końcówka - już po pogrzebie bohatera - nie jest do końca jasna - rzeczywistość się rozdwaja i już nie wiadomo, gdzie są duchy, a gdzie ludzie.

Przede wszystkim świetna jest mnogość poruszanych zagadnień - od dość prostego wątku obyczajowo-rodzinnego, przez (piękne zdjęcia!) kontakt z pierwotną, dżunglową naturą, aż po nienachalny, ale wciąż wyrazisty komentarz społeczny, przemycający w podtekście konflikt pomiędzy naturą i tradycją a nowoczesnością i miejskością. Przyroda jest pokazana jako źródło wszelkiej metafizyki, a to właśnie metafizyka jest w filmie najistotniejsza, co dodatkowo podkreślone jest przez pojawiającą się zupełnie znienacka w środku filmu tajską przypowieść o brzydkiej księżniczce spółkującej z sumem - czyli właśnie bezpośrednio doświadczającej natury - by odmienić swój wygląd.

Fantastyczne jest to, jak zupełnie odmienna jest to kultura - siedzą sobie przy stole, nagle pojawia się duch. I co? I nic, rozmawiają jakby to była żywa osoba.

Nawrócić nie nawróci, szczególnie że religia to diametralnie inna od tego, co znamy, ale doskonale pokazuje metafizyczność życia, które ma ten pierwiastek zawsze, nawet jeśli wydaje się najbardziej przyziemne. No i ta ostentacyjna powolność - sporo osób wyszło

19 gru 10, 23:31

Dzięki, Mrozikos. Do końca nie wierzyłem, że nie obejrzałeś.

20 gru 10, 10:56

nie brzmi trochę jak Nimfa?

20 gru 10, 21:54

"Nimfa"? Może z mojego opisu trochę tak, ale tu jest jednak zdecydowanie mniej "miłośnie", no i o wiele bardziej mi się podobało

Poza tym "Wujek" inaczej nakręcony, jakoś tak bardziej... telewizyjnie? Cyfrowo? Nie był oczywiście tak kręcony (z tego co wiem, przynajmniej), ale wywarł na mnie takie wrażenie, takiej, powiedzmy, bezpośredniości, a film Pen-Eka oglądało mi się dużo inaczej, w taki typowy dla taśmy sposób. Trudno to jakoś skonkretyzować, ale odbiór był zupełnie inny.

@chinaski: ja miałbym nie obejrzeć, ja?

Choćbym miał się do tego kina czołgać i przez tajską dżunglę przedzierać, musiałem dotrzeć!

22 gru 10, 6:36

to ciekawe, co mówisz o tej bezpośredniości, Światło stulecia (poprzedni) było dosyć upozowane, momentami wręcz przypominało filmową instalację z tymi wszystkimi powtórzeniami, parafrazami, grą przestrzenią

22 gru 10, 11:32

"Światło stulecia" wydaje mi się najciekawszym filmem Apichatponga, właśnie ze względu na podobieństwo do instalacji i sposób filmowania przestrzeni. Widziałem "Światło..." ponownie dwa tygodnie temu na festiwalu w Salonikach i film zrobił na mnie tak samo duze wrazenie jak za pierwszym razem w 2006 roku.

Pozdrawiam serdecznie,

Roman Gutek

22 gru 10, 16:47

nie wiem, czy już nie polecałam, ale nieustająco wszystkim wielbicielom "Światła stulecia" polecam bardzo ciekawą książkę konfrontującą różne oblicza medycyny wschodniej i zachodniej - Tiziano Terzaniego "Nic nie zdarza się przypadkiem", czytając ją zaczęłam odczytywać bliskie wschodniemu życiu znaki i znaczenia, które Apichatpong ukrył w tej pięknej formie

http://www.empik.com/nic-przypadkiem-si ... ,ksiazka-p

12 sty 11, 16:02

"Wujek Boonmee..." w kinach - 21 stycznia oficjalna premiera filmu w warszawskim Muranowie i krakowskim Kinie pod Baranami