(...) spotkanie wokół książki Lacrimae rerumSlavoja Žižka. Udział wezmą: Olga Tokarczuk, Kuba Mikurda, Wojciech Kuczok, Piotr Kletowski. Prowadzenie: Paweł Mościcki. Dyskusja odbędzie się w ramach festiwalu Era Nowe Horyzonty.27 lipca, piątek, godz. 17.00, Księgarnia Naukowa Kapitałka, pl. Nankiera 17, Wrocław.
Czy pojawią się jakieś dodatkowe infomacje w związku z tym spotkaniem?
spotkanie wokół książki Slavoja Žižka
- drumek
18 lip 07, 17:10
Kapitałka informuje, że spotkanie odbędzie się jednak 25.07 (środa), godz. 17:00
- suu
23 lip 07, 15:03
Dla dodatkowej informacji:
"Lacrimae rerum. Kieślowski, Hitchcock, Tarkowski, Lynch to filmowe tour de force słoweńskiego psychoanalityka i filozofa Slavoja Žižka. Jego komentarze, brawurowe, erudycyjne, często obrazoburcze, dowodzą, że "praca teorii" może dokonać się w kinie i dochować wierności temu, co w samych filmach nieświadome. Filmografia książki liczy sto pięćdziesiąt tytułów. Oprócz Dekalogu, Niebieskiego, Podwójnego życia Weroniki, Psychozy, Zawrotu głowy, Solaris, Stalkera, Nostalgii, Zagubionej autostrady, Blue Velvet i Dzikości serca, autor obszernie komentuje m.in. Przełamując fale, Piknik pod Wiszącą Skałą, Utalentowanego pana Ripleya, Oczy szeroko zamknięte, Dzień zagłady, Spokojnego Amerykanina i Casablankę.
Fragmenty esejów umieszczonych w Lacrimae rerum złożyły się na scenariusz cyklu The Pervert's Guide to the Cinema (Zboczona historia kina) w reżyserii Sophie Fiennes (2006).
„Według Žižka "kino to najważniejsza ze sztuk", najpopularniejsza i najbardziej wpływowa instytucja, która uczy jak i czego pragnąć, proponuje gotowe scenariusze "bycia w świecie", umacnia (lub podważa) dominującą ideologię, symbolicznie rozwiązuje lub przemieszcza właściwe antagonizmy społeczne. Žižek odrzuca naiwne ujęcie "kinowej iluzji", zgodnie z którym twórcy chcą tak zmanipulować widza, aby ten zapomniał, że ma do czynienia z fikcją i doświadczał jej jak rzeczywistości. Dla Žižka, kino to nie tyle "imitacja" rzeczywistości, co "symulacja". A zatem, mistrzostwo kina pozwala nie tyle rozpoznać kinową fikcję jako rzeczywistość, ale dostrzec fikcyjny wymiar samej rzeczywistości, ujawnić jej mechanizmy i sposób, w jaki się stanowi. Innymi słowy, chodzi o "trzecią pigułkę", o którą Žižek prosi w rozmowie z Morfeuszem. Wybór między fikcją (matrixem) a rzeczywistością (poza matrixem) to wybór fałszywy. Nie chodzi o rzeczywistość POZA fikcją (pozorem, iluzją), ale rzeczywistość w samej fikcji.”
Kuba Mikurda (fragment wstępu)
O AUTORZE
Slavoj Žižek (1949) – słoweński socjolog, filozof, marksista, psychoanalityk i krytyk kultury. Jest profesorem Instytutu Socjologii Uniwersytetu w Ljubljanie, wykłada także w European Graduate School i na uniwersytetach amerykańskich. Opublikował m.in. Sublime Object of Ideology (1989) [polskie wydanie: Wzniosły obiekt ideologii, Wrocław 2001], The Plague of Fantasies (1997) [polskie wydanie: Przekleństwo fantazji, Wrocław 2001], The Ticklish Subject (1999) oraz Revolution at the Gates (2002), której polskie wydanie Rewolucja u bram w Serii „Krytyki Politycznej” w 2006 roku (drugie wydanie, 2007) wywołało najgłośniejszą w ostatnich latach debatę publiczną na temat zagranicznej książki wydanej w Polsce."
"Lacrimae rerum. Kieślowski, Hitchcock, Tarkowski, Lynch to filmowe tour de force słoweńskiego psychoanalityka i filozofa Slavoja Žižka. Jego komentarze, brawurowe, erudycyjne, często obrazoburcze, dowodzą, że "praca teorii" może dokonać się w kinie i dochować wierności temu, co w samych filmach nieświadome. Filmografia książki liczy sto pięćdziesiąt tytułów. Oprócz Dekalogu, Niebieskiego, Podwójnego życia Weroniki, Psychozy, Zawrotu głowy, Solaris, Stalkera, Nostalgii, Zagubionej autostrady, Blue Velvet i Dzikości serca, autor obszernie komentuje m.in. Przełamując fale, Piknik pod Wiszącą Skałą, Utalentowanego pana Ripleya, Oczy szeroko zamknięte, Dzień zagłady, Spokojnego Amerykanina i Casablankę.
Fragmenty esejów umieszczonych w Lacrimae rerum złożyły się na scenariusz cyklu The Pervert's Guide to the Cinema (Zboczona historia kina) w reżyserii Sophie Fiennes (2006).
„Według Žižka "kino to najważniejsza ze sztuk", najpopularniejsza i najbardziej wpływowa instytucja, która uczy jak i czego pragnąć, proponuje gotowe scenariusze "bycia w świecie", umacnia (lub podważa) dominującą ideologię, symbolicznie rozwiązuje lub przemieszcza właściwe antagonizmy społeczne. Žižek odrzuca naiwne ujęcie "kinowej iluzji", zgodnie z którym twórcy chcą tak zmanipulować widza, aby ten zapomniał, że ma do czynienia z fikcją i doświadczał jej jak rzeczywistości. Dla Žižka, kino to nie tyle "imitacja" rzeczywistości, co "symulacja". A zatem, mistrzostwo kina pozwala nie tyle rozpoznać kinową fikcję jako rzeczywistość, ale dostrzec fikcyjny wymiar samej rzeczywistości, ujawnić jej mechanizmy i sposób, w jaki się stanowi. Innymi słowy, chodzi o "trzecią pigułkę", o którą Žižek prosi w rozmowie z Morfeuszem. Wybór między fikcją (matrixem) a rzeczywistością (poza matrixem) to wybór fałszywy. Nie chodzi o rzeczywistość POZA fikcją (pozorem, iluzją), ale rzeczywistość w samej fikcji.”
Kuba Mikurda (fragment wstępu)
O AUTORZE
Slavoj Žižek (1949) – słoweński socjolog, filozof, marksista, psychoanalityk i krytyk kultury. Jest profesorem Instytutu Socjologii Uniwersytetu w Ljubljanie, wykłada także w European Graduate School i na uniwersytetach amerykańskich. Opublikował m.in. Sublime Object of Ideology (1989) [polskie wydanie: Wzniosły obiekt ideologii, Wrocław 2001], The Plague of Fantasies (1997) [polskie wydanie: Przekleństwo fantazji, Wrocław 2001], The Ticklish Subject (1999) oraz Revolution at the Gates (2002), której polskie wydanie Rewolucja u bram w Serii „Krytyki Politycznej” w 2006 roku (drugie wydanie, 2007) wywołało najgłośniejszą w ostatnich latach debatę publiczną na temat zagranicznej książki wydanej w Polsce."
- radiosłuchacz
27 lip 07, 10:38
Posty: 5
• Strona 1 z 1
Realizacja: Pracownia Pakamera •
powered by phpBB •
© Stowarzyszenie Nowy Horyzonty