Słońce - A. Sokurow

[Ojciec Dyrektor]

Nie widziałem tutaj tematu o tym filmie, czy na nikim nie zrobił wrażęnia?:)

Według mnie to najlepszy film jaki widziałem na festiwalu, w dodatku moje pierwsze zetknięcie z tym reżyserem. Doskonałe studium samotności człowieka - boga, żyjącego w swoim światku, odizolowanym od tego co na zewnątrz. Człowieka, który nie wytrzymuje jednak tego ciężaru i popada w obłęd.
Bardzo podobała mi się cała techniczna strona filmu, tak bardzo podyktowana treści. Samotność i izolację Cesarza podkreślają prawie monochromatyczne zdjęcia. Chyba będzie to jeden z moich ulubionych filmów, mam nadzieję że będzie w dystrybucji:)

[Filip II]

Chciałbym zobaczyć ten film jeszcze raz, ze zdjęć które widziałem wydaje się być o wiele bardziej "jasny" niż w Warszawie. Czy ktoś kto był na seansie w Heliosie może potwierdzić?

[Ojciec Dyrektor]

Widziałem film w Warszawie, odniosłem wrażenie że te ciemne zdjęcia to poetyka tego filmu, idealnie pasowały do ciemnej historii. Niestety filmu chyba nie ma na dvd, tak przynajmniej mowi imdb.com ((

[ave_Adore]

Genialnie uchwycenie etapów, jakie przechodzila wybitna, wręcz boska, jednostka. Analiza życia człowieka, który swym inftylizmem zaskakiwał, ale budził też konsternacje. Oto człowiek mądry, wykształcony. Z wiedzą, ktora nijak nie przekladała sie na inteligencje emocjonalną. Empatie. Cesarz błądził upatrując słuszności swych decyzji, nie w ludziach zwykłych, do ktorych było mu zawsze daleko, lecz w swich doradcach.
Życie w ciągłych ryzach etykiety, protokołu dyplomatycznego, było proste, miało z góry ustalone zasady. Sęk w tym, ze ten jeżyk, nie był łacznikiem z państwem i jego potrzebami. Świat dyplomatycznego porządkubył znany nielicznym, a jeśli nielicznym, nie mozna mówic o zrozumieniu - wypracowaniu drogi do tych, którzy go kochali.
Sokurów uczynil ladny gest wzgledem Cesarza. Ani go nie osadza, ani nie daje wskazówek, która strona widzowie powinni pójśc, on daje nam obraz, który powala w swojej uniwerslanej wymowie.

[elfavorro]

Fantastyczny film. Miałem szczerą nadzieję na jego zwycięstwo. Jak ktoś dobrze napisał - studium człowieka popadającego w obłęd, ale jakiś to wyśmienicie subtelny obłęd. I przy całej swojej powadze miejscami szczerze zabawny (choćby rozmowa o zorzy).

O ileż lepszy od...

[madeleine]

Przepiękny, poetycki film. Cudowne zdjęcia. Oszczędny i nieprzegadany w wyrazie. Ujął mnie szczegółami, pozornie nieistotnymi detalami (np. przygotowaniami do napisania listu do syna), które lepiej oddawały charakter postaci niż dialogi.
A co do tematu, to powiedziłabym raczej, że to film o dojrzewaniu...

[Querelle]

O obawie przed reakcjami zwolenników prawicy w związku z prezentacjami "Słońca" Sokurowa w Japonii:

http://www.stopklatka.pl/wydarzenia/wydarzenie.asp?wi=32874

[forever_ more]

W tym filmie fantastyczne jest również to, że Sokurow nie poddaje się swojej manierze, nie staje się niewolnikiem własnego stylu i więźniem jednej estetyki - zawsze w odpowiednim momencie przełamuje przesadne wystylizowanie, wychuchanie, wizualną perfekcję, estetyczną sztuczność jakimś autoironicznym akcentem. To wspaniałe, ze Sokurow ma do siebie dystans, nie popada w patos, egzaltację, wzniosłość.