Stópki

[aszeffel]

Zastanawiałam się nad tym, czy to był film dla dzieci czy dla dorosłych; czy został wymyślony przez dzieci czy przez dorosłych. Czy to jest ważne? Że hipsterski, że teledyskowy, że zbyt prosty – takie miałam myśli po projekcji. Dla każdego coś miłego. Może jego atutem (albo wadą) była lekkość, mimo powagi tematu wokół którego krążył (śmierć). Ale nie przypominam sobie, żeby dzieciństwo było lekkie, mimo, że robiłam dokładnie te same rzeczy, co bohaterowie filmu. Nieznośna lekkość.

[eliska]

Ja się zastanawiam, czy takie wyalienowanie dzieci ze świata dorosłych pokazuje prawdziwiej to co w wyobraźni i w działaniach dzieci się dzieje, czy wręcz przeciwnie ? Czy to bardziej historia prawdziwa czy raczej bajka ?
Zastanawiam się też czy umieszczenie czarnego chłopca z nadwagą ma symbolizować stosunek do różnych ludzkich uprzedzeń ? Chłopiec jest takim samym dzieckiem jak inne.

[eliska]

Po napisaniu pojechałam załatwiać różne sprawy, ale Stópki mi dreptały po głowie czego rezultatem jest myśl, ze tych dydaktycznych kierunków jest więcej
1 najważniejszy moim zdaniem - że jeśli zostawi się dzieciom jakąś swobodę to one uruchamiają swoją wyobraźnię nie zastanawiając się nad tym czy coś jest możliwe i to może być piękne
2 ale trzeba pamiętać, żeby mądrze otoczyć opieką, bo nie wiadomo co za rogiem
3 ta wspomniana w moim poście wyżej

oczywiście mam świadomość, że to wcale nie odkrywcze podejście, jedynie poszukiwanie sensów