Ja@wZoo

[eliska]

odebrałam jak film dziecka Jonathana Caouette'a, reżysera Tarnation - film = znak czasów, mi się bardzo podobał - smutny w sumie, żałosny portret bohatera, choć broniącego się trochę determinacją. Przez cały film było mi go bardzo żal.

[melody]

Ja też miałam skojarzenia z Tarnation... ciekawy materiał dla dobrego psychologa. Autentyzm w wyrażaniu siebie możliwy wyłącznie przed kamerą, samotność (wśród chwilowych wirtualnych fanów)... dla mnie smutne i przerażające. Dobry, wnikliwy dokument.