Nana

[mielczarski]

Zaciekawił mnie opis tego filmu ... jednak czy sam obraz w sobie dał mi to czego oczekiwałem?
Rozczarowałem się tym filmem. Reżyserka przed seansem powiedziała "to jest list miłosny dla Was ode mnie..." - ja tego nie poczułem. Z reszta chyba nie tylko Ja. Jednak wielu ludzi wyszło i chyba nie miało ochoty zadawać pytań po seansie. Jedynie ta mała dziewczynka grała przyjemnie ... ale sama forma nie przekonała mnie. Jakie jest Wasze zdanie? Z chęcią przeczytam inny punkt widzenia.

[psubrat]

Dla miłośników francuskiej konfekcji, zapowiadana w opisie aura tajemniczości czy zagrożenia zupełnie mnie ominęła. Chętnie posłucham kogoś kto z tego filmu wyjął dla siebie coś więcej.

[klik]

na stronie Krytyki Politycznej Ł.Andrzejewski pisze entuzjastycznie o tym filmie ( psubracie, jak spotkanie po filmie Grandieux? fajne foto, ekhm ekhm :) )

[klik]

oczywiście Philippe Grandrieux, przepraszam za brak litery w nazwisku reżysera

[psubrat]

na stronie Krytyki Politycznej Ł.Andrzejewski pisze entuzjastycznie o tym filmie ( psubracie, jak spotkanie po filmie Grandieux? fajne foto, ekhm ekhm )

Lubię reżyserów, którzy potrafią uzasadnić dlaczego na ekranie coś wygląda tak a nie inaczej. Reszta może na żywo? Trudno to streszczać tutaj...

[vifon00]

Podobała mi się odwaga reżyserki, bezkompromisowość w przedstawianiu okrutnego świata, który otacza małą bohaterkę, enigmatyczność fabuły, złożonej z rozsianych wszędzie tropów i w końcu brak tradycyjnej narracji. Jeden z tych filmów, które pęcznieją w głowie i nabierają znaczeń dopiero po zakończonym seansie.

[psubrat]

Trochę za mało tu tego filmowego mięsa jak dla mnie, nawet jeśli film nie trwa długo.

[Neda]

Bo jak powiedziała reżyserka, ten obraz to "poezja" - i ten film jest takim skromnym wierszem, "żyłką słoneczną na ścianie". Prosta historia, opowiedziana przy pomocy najprostszych środków. Filmowego mięsa nie tu należało szukać.

[big]

"żyłką słoneczną na ścianie"? ekhm

[Neda]

sic!